حبيبى متجوز

بصى انا بجد شايفة انك من احسن اللى بيردوا على مشاكل الناس، لان ردودك مقنعه
جدا ...

بصى يا أمل انا عمرى ما بعت لحد مشكلة ليا ... ولا حتى اتكلمت فيها. لأن انا مقتنعة
ان البنى ادم بس هو اللى بيحل مشاكله مش حد تانى، بس انا ببعتلك دلوقتى لأنى بجد
تعبت اوى وحاسة ان انا هاتجنن من التفكير. خصوصا ان انا الكبيرة ووالدتى متوفيه من
وانا طفله و دايما حاسه ان انا المسئولة..
المهم و انا بنت عندى 23 سنه بشتغل فى مركز مرموق، بحضر دراسات عليا ... تعليمى على
اعلى مستوى الحمد لله. اهلى ومركزى الاجتماعى والمالى على مستوى عالى. عندى أصحاب
وهوايات كتيرة، برسم وبكتب وغاويه فن تشكيلى وبروح معارض كتير.




سافرت كتير جدا فى حياتى نظرا لشغل والدى أحيانا وأحيانا لوحدى، علشان تعليم او
فسح. بقرا كتير جدا و عندى فكر و رأى لوحدى ومقتنعه بأفكارى وحباها ..
من الاخر بحب نفسى والحمد لله وعارفة عيوبى قبل مميزاتى ومتعايشة معاها وفاهمة
نفسى..

انا بقولك كل ده يا أمل علشان اديكى فكرة ان مشكلتى مش نتيجه لفراغ ولا كلام ناس
ولا قصر فى التفكير او التجارب ولا تهور، وان هى 100% مشكله نتيجه لخطوة انا فكرت
فيها وكنت عارفه انا بعمل ايه .. يعنى مش هطلع نفسى ضحيه واقول مثلا تاثير او
استغلال ... بالعكس ..

انا اتعرفت على واحد من اكتر من سنتين ... اتعرفت عليه من خلال صديقه ليا هى تبقى
قريبته. كنت محتاجه منه حاجات فى الدبلومه بتاعتى وهو ساعدنى فيها، اول ما اتعرفت
عليه عرفت بالصدفة ان احنا كنا اتكلمنا سوا مرة مع بعض على النت وعرفت ساعتها عنه
المعلومات الاساسية..
عرفت إن عنده 33 سنه، شغله، هواياته، وانه متجوز وعنده طفل صغير ... وكله قالهولى
من اول مره اتكلمنا على النت، المهم الفتره اللى كنت محتاجه مساعدته فيها كنا
بنتكلم فى الحاجات اللى انا عايزاها ... و ابتدينا نتكلم عادى فى مواضيع مشتركه
لقيت ان احنا لينا هوايات كتير مشتركة ... و اراء وافكار كتير بنتكلم فيها لدرجة ان
كان ممكن نتكلم بال 6 ساعات متواصل فى اى حاجة و كل حاجة..

المهم صاحبتى اللى عرفتنا قالت لى بعدها ان فيه مشاكل كتير جدا بينه وبين مراته،
وانهم كانوا كذا مره هيوصلوا للطلاق بس علشان الولد كان الموضوع بيخلص. و استنتجت
ده من كلامه مع انه عمره ما اتكلم عليها بطريقه وحشة او كده، حتى بعد ما بقى يحكيلى
المشاكل اللى بينهم..
المهم انا بدات اتشد له جدا وحسيت ان فيه صفات كتيرة من الصفات اللى كنت بدور عليها
بس كنت بقاوم .. المهم بعد فتره من كلامنا مع بعض .. و روحنا سوا معرض فنى وخرجنا
مع بعض واتكلمنا وحسيت يومها انى بحبه ..
و اخدت قرار انى اقطع معاه لانه ماينفعش وضميرى مش هيسمحلى بظلم حد ... هو كمان بعد
اليوم ده ما كلمنيش خالص ولا تليفون ولا نت وكلمنى مره علشان الحاجات اللى كنت
طالباها منه دقيقتين بالضبط. وقال لى انه هيدى الكتب لقريبته علشان عنده شغل ومشغول
..

المهم بعدها بحوالى شهر او اكتر اتقابلنا صدفة وسلمنا عادى، بس تانى يوم كلمنى وقال
انه عايز يقابلنى .. المهم اتقابلنا واتكلمنا وقال لى انه ماكانش بيكلمنى علشان
بيحبنى، ومش قادر يعيش من غيرى. وان الفتره اللى فاتت كان بيحاول يبعد لانه مش
مراهق ولا عمره فكر يخون..
خلصنا الكلام من غير ما ارد، و هو اتأسف على اللى قاله. لكن انا اول ما روحت كلمته
وقلت له انى بحبه مع انى عارفة انه غلط .. المهم من فتره كان قال لى انه عايز
يتجوزنى بس مش عارف ازاى، وانه كده كده هيطلق وان ده فى مصلحة الكل حتى الولد.

أنا مستعده اقنع الدنيا كلها لانى بحبه ومقدرش اعيش من غيره، غير انى اخدت القرار
بعدما فكرت فيها كويس ومتحمله نتيجته ايا كانت النتيجه وعموما الجواز نصيب من عند
ربنا ... المهم هو كلم اخوه الكبير و حكى له، وانا كمان اتكلمت مع اخوه بس فى
الفترة دى هو اترقى وكان لازم ياخد دبلومة.

الكلام ده بقاله 7 شهور، والشغل عنده بقى كتير جدا (12 ساعة) ... والاجازات بتروح
فى الدبلومة، كنا الاول بنتكلم كتير .. لكن قلت المكالمات ودلوقتى ممكن نعد
بالاسبوعين مانتكلمش. لكن لما بكلمه بنتكلم عادى بس هو نادرا مابيتصل بيا وده
مضايقنى..
انا اللى مجننى ان لحد وقت قريب كان كل حاجه ماشيه كويس جدا ..و لما بفكر مع نفسى
بقول طيب هو لو كان بيلعب او زهق، طيب اقل حاجه ماكنش رد عليا او كلمنى وحش ...
خصوصا ان احنا علاقتنا مش جنسية ولا حتى بنتقابل كتير.

طيب منين واحنا مع بعض بيقول لى انه بيحبنى وبيموت فيا وبكون فعلا حاساها، وعارفة
انها بجد ... ومنين واحنا مش مع بعض مش بنتكلم ؟
هل فعلا هو حبه ليا قل وزهق واحساسى صح؟ ولا ده نتيجه لان الموضوع معقد واخرته انا
مش عارفاها ... فده قلق وخوف؟

انا بجد محتاره اوى و مش عارفه أعمل ايه ؟
ياريت تساعدينى وانا اسفه جدا على الاطاله و الكلام الكتير بس فعا كنت محتاجه اقول
لاى حد..

م.هـ

-----------

شكرا يا "م" على رأيك وثقتك .. و دلوقتى بقى العقل بيقول ايييه؟!!

انتى واحدة عندها كل المميزات دى والنعم دى والحمد لله ... يبقى ايه اللى يخليكى
ترضى انك تبقى زوجة تانية وتعيشى حياة صعبة؟ حقيقى الجواز نصيب لكن برضو الجواز
اختيار ... وأنا ضد التواكل لما يكون أودامنا اننا نختار..

جميل انك تحبى نفسك لكن حبيها صح. انا طبعا لخصت مشكلتك وشلت جمل وكلمات كتير لكن
عارفة ايه اكتر كلمة شلتها؟

طانت كلمة "أنا" ... انتى بتحطى الكلمة دى قبل أى اسم وأى فعل، وده شيئ لفت نظرى
جدا. لانك لو قارنتى مابين رسالتك الاصلية والرسالة اللى فوق، هتلاقى ان المعنى لم
يتأثر على الاطلاق ... وان كلمة "أنا" مافرقتش لما اتشالت ... فواضح يا "م" ان ال
"أنا" عندك عالية اوى.

و فرق كبير ما بين حب النفس الايجابى ومابين الأنانية ... أنا بقول لك الكلام ده
لانك زى أختى الصغيرة. حب النفس يخليكى عندك وعى ويخللى اختياراتك صح، ويكون الهدف
منها هو تحقيق التوازن والسعادة والنجاح فى الحياة ليكى ولكل اللى حواليكى ...
علشان يحبوكى زى ما انتى بتحبى نفسك.

لكن الأنانية بتخللى الانسان يتمسك بالشىء اللى يتصور انه كويس لنفسه، وياخده بغض
النظر عن العواقب ... وده بيخلليه يكسب اعداء كتير فى الطريق وبرضو مايهموش.

الانسان اللى بيحب نفسه صح يحب الخير لنفسه ولكل الناس علشان كل الناس تحبه ... لكن
اللى يحب الخير لنفسه بس ويدور على سعادته، حتى لو هتتبنى على تعاسة غيره، يبقى
انسان أنانى ..

الانسان لو عرف انه انانى هيعرف يصلح من نفسه، ده لو فعلا عايز يحب نفسه صح. وفى
الموضوع ده انتى غلطتى كتير ... بنت بمركزك ومميزاتك ازاى تسيب نفسها تكلم راجل
متجوز من ورا مراته بال 6 ساعات وكمان تخرج معاه؟!

وبعد كده تقولى لى أصل ضميرى مايسمحش؟

الضمير لا يتجزأ يا "م" وطبيعى جدا انك لما هتقربى من حد بالمنظر ده هتحبيه ...

فليه من الأول نحط الكبريت جنب النار؟!

للأسف مش هقدر أشجعك على انك تبقى زوجة تانية، وعلى انك تبنى سعادتك على تعاسة
غيرك. ولا ان الولد الصغير ده يتفرم فى الرجلين علشان روميو وجولييت يتبسطوا.

يا "م" انتى اتحرمتى من والدتك الله يرحمها وكان الاجدر بيكى انك تفكرى فى الطفل
ده، وفى انك ماتحرميهوش من ابوه ومن انه يعيش ما بين ام وأب حراااام ... وكان واجب
عليكى انك تبعدى من الأول وماتخربيش بيت.

و حتى لو كان هو أصلا عايز يطلق، هو حر ... لكن ماتتسببيش انتى فى ده، وتشجعيه على
كده، و لو بطريقة غير مباشرة.

و عموما احنا لسة فيها والحمد لله ... افرمى قلبك تحت رجليكى واعملى الصح، وابعدى
عن الراجل ده لو فعلا بتحبيه، واضح ان هو ابتدى يرجع لعقله والموضوع كان نزوة لسة
ليها رواسب مش ... أكتر وان اخوه عقّله. فانتهزى الفرصة واستغفرى ربنا وساعديه على
انه يرجع لبيته ولمراته، اللى ملهاش ذنب غير انها حبته زيك واتجوزته. ولابنه اللى
حرام انك تحرميه من ابوه وهو لسة صغير بالشكل ده.

تعرفى ان دى اول مشكلة تخلينى أعيط وأنا بقراها ... غصب عنى قلبى وجعنى على الولد
وعلى مراته اللى نايمة على ودانها وبيخونها، وعليكى لانى فعلا مشفقة عليكى من دعاوى
مراته لانها مظلومة ومن دموع ابنه..

معلش يا "م" أصلى اتعودت انى انصح غيرى باللى بنصح به نفسى، وأنا بنت كنت بتعامل مع
ناس كتير سواء فى الواقع او على النت، وكان اول سؤال بسأله للى أودامى لو كان متجوز
ولا لأ. وبناء عليه بتعامل، على النت لو متجوز بهزأه انه سايب مراته وقاعد يكلم
بنات على النت ... وبعمل له "ديليت" و"بلوك" ولو فى الواقع بكون حذرة جدا ومابتكلمش
فى ابعد من الشغل. لان اللى ما أقبلوش على نفسى ماقبلوش على غيرى.

وتخيلى كده لو اتجوزتى وخلفتى وجه جوزك طلقك علشان يتجوز غيرك او اتجوز عليكى هتحسى
بايه؟

ده غير انى عمرى ما قبلت على نفسى فكرة انى أكون زوجة تانية وأنضم لحريم أى "بيه"
شايف نفسه ديك البرابر، فين كرامتك؟ ليه تقبلى بنص راجل اذا كان فيه رجالة كاملة
حواليكى وعلى قفا مين يشيل؟

اقعدى مع نفسك تانى، لانك لو فعلا بتحبى نفسك ومقدراها صح وعارفة معنى الكرامة بجد
... وانا متأكدة من انك عارفة يبأه لا يمكن هتقبلى على نفسك الوضع ده.

مش عيب اننا نغلط، كلنا بنغلط لكن عيب اننا نتمادى فى الغلط او اننا نتنازل عن
مبادئنا علشان أى شيئ فى الدنيا حتى لو كان قلبنا..